Nieuws

Hoe krijg je de ziekte van Lyme?
Door de beet van een teek van het complex  Ixodes ricinus die geïnfecteerd is met een van de bacteriën die verantwoordelijk zijn voor Lyme-borreliose. Dat zijn hoofdzakelijk B. afzelii, B. garinii, B spielmanii, B. bavariensis en B. burgdorferi sensu stricto. Laatste is grotendeels aanwezig in de USA.

In welke regio’s moet je extra voorzichtig zijn?
In België komt de ziekte het meest voor in Vlaams-Brabant, de Kempen en de Ardennen.

Wat zijn de symptomen?
Binnen de 3 tot 30 dagen na de tekenbeet kan een erythemateuze reactie optreden: een rode vlek die elke dag groter wordt en in het midden van het letsel kan opklaren. Niet te verwarren met de reactie op de beet die doorgaans binnen de twee dagen optreedt, met een diameter kleiner dan 5 cm die slecht afgelijnd is en niet groeit. In 10 tot 30% van de gevallen gaat erythema migrans met lichte koorts en spierpijn gepaard.

In de weken/maanden die op de beet volgen (<6 maanden): hoofdpijn met soms koorts, verlamming van de gezichtszenuw of een andere lichaamszenuw, pijn ’s nachts of lokale problemen.

Meer dan drie maanden na de tekenbeet: pijn aan en zwelling van de gewrichten, het vaakst de knie.

Meer dan 6 maanden na de beet: paralyse, doofheid.

Deze manifestaties kunnen geïsoleerd optreden.  Het betreft geen cascade van symptomen/klinische tekens die elkaar opvolgen. Opgelet: vermoeidheid en geïsoleerde pijnklachten mogen niet als een manifestatie van een late neuroborreliose beschouwd worden.

Afhankelijk van de streek, kan tot 20% van de bevolking een positief serologieresultaat voor borreliose vertonen zonder de symptomen. Dat kan tot 50% oplopen voor risicoberoepen zoals boswachters en houthakkers.  Een positieve serologie zonder de hierboven beschreven karakteristieke symptomen is geen indicatie van een actieve infectie. Er wordt nooit een antibioticabehandeling gegeven op basis van één positief serologieresultaat.

Sommige patiënten bij wie de diagnose borreliose werd gesteld en die correct behandeld werden, blijven ook na de behandeling symptomen vertonen. Het gaat dan doorgaans om atypische klachten zoals vermoeidheid, musculoskeletale pijn, concentratieproblemen, hoofdpijn en geheugenstoornissen.

Uit kwaliteitsvolle studies blijkt dat het geen zin heeft bij dergelijk ziektebeeld verlengde of herhaalde antibioticatherapieën te geven. De werkzaamheid hiervan werd niet aangetoond en is mogelijk toxisch en schadelijk voor de patiënt.

In zulke klinische situaties moeten altijd andere diagnostische alternatieven overwogen worden opdat andere pathologieën niet ten onrechte zouden worden toegeschreven aan de symptomen van de "sequellen" van een infectie met Borrelia.

Hoe wordt de ziekte gediagnosticeerd?
De diagnose gebeurt op basis van serologie, die altijd positief is als ze minstens 6 tot 8 weken na de tekenbeet verricht wordt.

Wat zijn de behandelingen?
Bij positieve serologie zonder symptomen wordt er niet behandeld. Doxycycline is het aangewezen antibioticum voor de behandeling  van de ziekte van Lyme, behalve bij zwangere vrouwen en kinderen jonger dan 8 jaar. In een minderheid van de gevallen kan een behandeling met Ceftriaxon aangewezen zijn. De maximale duur van de therapie bedraagt (in sommige gevallen) 28 dagen.

(Bron: Lyme-borreliose (infectie met Borrelia) 2016 – BAPCOC)